Yogja, mount Bromo & Ijen - Reisverslag uit Indo, Indonesië van Sarah Mol - WaarBenJij.nu Yogja, mount Bromo & Ijen - Reisverslag uit Indo, Indonesië van Sarah Mol - WaarBenJij.nu

Yogja, mount Bromo & Ijen

Door: Sarah

Blijf op de hoogte en volg Sarah

07 Juni 2016 | Indonesië, Indo

Hiii people!

Er is weer even wat rust in de tent, ik zit nu op de boot richting padang bai waarna ik door zal reizen naar Ulu Watu. Een surfers spot schijnt.

Mijn avonturen in Yogjakarta lijken alweer even geleden. Whoops dat is het ook, time flies hé! Maar oke aangekomen in yogja na een treinreis van zo'n 8 uur was ik blij dat ik er was. Er zat een Indonesische vrouw naast me in de trein, ze studeerde medicijnen. En te toevallig ze kende wel wat mensen in NL, en of all places noemt ze Nijmegen! Aan het radboud studeerde een aantal van haar vriendinnen, zij had ook de kans maar heeft die niet gegrepen vanwege haar gezinnetje van 5 kids. Naa een prima treinreis gedag gezegd en een Beija genomen richting het hostel. Ik ging naar het hostel van de vriend van Karin, een vriendin van Rachel uit Nijmegen. En ik voelde me voorschut weer in die Beija lange grote blonde toerist, benen bijna in de nek vanwege ruimtegebrek. Maar gelukkig wist dit meneertje de weg in een keer te vinden en wees die me ondertussen ook nog wat belangrijke gebouwen aan. Wauw wat een gaaf hostel, ergens verscholen in een steegje was Good Karma. Het was een klein gezellig hostel met zoveel aandacht voor details, leuke stoeltjes, leuke kopjes, een badkamer met regendouche en prachtige tegels, goede bedden en heel fijn een lekker ontbijtje met Indonesisch fruit en pancakes. Karin werkt overdag op een internationale school dus wij gingen in de avond gezellig samen eten. Ondertussen al wat gesocialized in het hostel met mensen, met Luppa(vriend Karin) gesproken en gewoon even gerelaxed. 'S avonds kwam Karin en gingen we ergens een hapje eten met z'n drieën. Gelukkig klikte het met Karin en Luppa en was het super gezellig. Karin kende ik wel van feestjes uit Nijmegen, maar verder niet heel goed. Echt een top meid! Daarna terug naar het hostel gegaan, daar was een vriend van Luppa. Hij verzorgde verschillende tours in yogja en was de volgende dag vrij en wilde mij wel meenemen achterop de motorbike om de stad te laten zien. Zo gezegd zo gedaan, de volgende dag ik achterop. Wel inmiddels in m'n korte broek, misschien niet altijd even respectvol tegenover de moslim cultuur die er heerst. Maar A ik trok het ook gewoon niet qua warmte, de luchtvochtigheid was erg hoog. En B je merkte dat de mensen in yogja al wat meer waren gewend aan het toerisme in vergelijking met Bandung. Dus ook meer aan toeristen met blote benen. Hartstikke gaaf om zo de stad te leren kennen, hij heeft me veel verschillende graffiti laten zien. Blijkbaar is yogja een stad met veel verschillende universiteiten en staat kunst hoog in het vaandel. Dat zie je dus ook terug in de stad, er is zelf een gebied waar heel veel studenten van de kunstacademie wonen. Dat is ook terug te zien in het straatbeeld. Die middag nog ergens bij een Indonesisch traditioneel restaurant wezen eten. Lekker lekker!
's avonds zou Anouk er alweer zijn. Maar helaas die had vertraging opgelopen in Geneve waardoor alles qua vluchten in de soep liep. Ze had nog een half uur overstap tijd in Doha, dat halen we wel dacht ze. Maar helaas er stond een mannetje met een bordje met haar naam erop en kwam mededelen dat ze haar vlucht niet meer zou halen. Dus dat werd een paar uur verblijven in een super deluxe hotel in Doha(hoofdstad van Qatar). Later op tijd de vlucht naar Jakarta kunnen nemen, maar daardoor was de vlucht naar yogja ook komen te vervallen. Dus Anoukie die kwam helaas pas op zaterdagochtend aan. Die is naar Sae Sae hostel gegaan waar ik in de middag naartoe zou gaan. Good Karma was helaas vol en we hadden al veel goede verhalen over Sae Sae hostel gehoord en dit hostel daarom al in NL geboekt. Dus finally in de middag zagen we elkaar, yayyy! Toen zijn we meteen de stad gaan verkennen. Richting de vogeltjesmarkt, oh jeetje wat was dat zielig zeg. Veel vogels in veel te kleine kooitjes en als je door naar achter liep had je daar de afdeling met zielige katjes en hondjes. Blegh wat hebben sommigen landen toch een verschrikkelijke manier van omgaan met dieren:(! Er waren zelfs allerlei gekleurde kuikentjes, kan nooit goed zijn!! Vrijdagavond ben ik overigens nog wezen 'stappen' met Karin, Luppa en vrienden van hem. Van tevoren gezellig een drankje gedaan in het hostel en jeetje het lijkt wel of alle Indonesiërs muzikaal zijn. De een speelde gitaar de ander zong de ander drumde er wat bij. Haha de een was net iets beter in zang dan de ander, het ging van 'kattengejank' naar mooie heldere klanken. Daarna door naar reggea night, daar m'n eerst Bintang gedronken. Het Indonesische biertje, schijnt wel toe te behoren tot Heineken. Wat een chille mensen allemaal, gelukkig spraken er een aantal best goed Engels. Top avond achter de rug!
Terug naar zaterdagavond, na de stad te hebben verkend en wat te hebben geshopt was het alweer tijd om gezellig te gaan eten. We vonden een leuke pizzatent met een grote tuin waar heel romantisch allerlei lichtjes in gespannen waren. Haha net een stelletje waren we! Op naar good karma, drankje gedaan en door naar reggea night weer. Blijkbaar populair daar, allemaal rasta's die voor een peace and love gevoel zorgen. Alles sluit wel vroeg, dus rond een uurtje of 01 naar een andere tent gegaan. De banana bar, een gaybar. Geweldig we werden met een hoop gegil onthaald door een Indonesische gay. Wel gek want het homo zijn wordt niet echt geaccepteerd maar er is dan wel zo'n gaybar waar alles en iedereen goed gevonden wordt. Zelfs nog een gin en tonic weten te scoren, er wordt niks anders geschonken dan bier. Wij blij, wel teveel betaald maar ach tis vakantie heh!
Zondag waren we van plan om betijds naar het sultans palace te gaan om een traditionele dans te bekijken. Maar we hadden ietsiepietsie moeite met opstaan dus de dans gemist. Vervolgens toch rond een uurtje of 12 gegaan en potverdrie we konden het niet vinden. Er was een mannetje die ons wel wilde helpen. Jaa neee zei die sultans palace is gesloten, hmm vaag dachten wij al. Kom maar mee hier kunnen jullie koffie drinken willen jullie, willen jullie, willen jullie bleef die maar vragen, heel irritant! Dus ik zei nee we willen naar sultans palace en we lopen zelf wel. Toen werd het plotseling oke ik breng jullie wel en dan geven jullie me geld. Ooh nog irritanter. Dus even duidelijk gemaakt dat die geen geld kreeg, we daar niks over afgesproken hadden en dat die maar beter kon gaan. Uiteindelijk de weg gevraagd aan iemand anders en toen belanden we bij het waterpalace. Dat was ook goed want dat was onderdeel van. Mooi om te zien, ondertussen hadden we hartstikke honger want we hadden nog niet ontbeten. Dus er doorheen gelopen vervolgens wel naar sultans palace gegaan, maar dat was helaas niet zo bijzonder. Niet echt mooie oude architectuur ofzo, veel verhalen over antiek spul wat er was uitgestald. 'S middags naar het Hyatt gegaan op advies van Karin. Daar konden we zwemmen in prachtige zwembaden en ook nog is uitbreid brunchen. En dat allemaal voor een tientje! We dachten lekker afkoelen want het was zo heet. Haha later in de middag regen en bewolking. 's avonds weer met Karin en Luppa afgesproken om gezellig te eten. Oeeeh de maandagochtend om 03uur opgestaan om te borobudur te zien tijdens zonsopgang. Sjeize sjeize sjeize, daar aangekomen fucking bewolkt! Nou dat was dus een beetje voor niks, maarja door naar de borobudur. Ik had een kort broekje aan en had verwacht dat ik een sarong ofzo iets moest dragen. Maar nope ik kon gewoon doorlopen, niks aan 't handje. De Borobudur is een hele bekende tempel, er liepen dan ook veel schoolklasjes rond die op een schoolreisje waren. En Jezus daar begonnen de foto avonturen weer. Eigenlijk hebben we gewoon tegen alle kids nee gezegd, want we bleven aan de gang en je kan niet ja zeggen tegen de een en tegen de ander vervolgens nee. Haha het erge was zelfs nog dat ik een foto van Anouk maakte en daar een zwerm kinderen op af kwam om met hun mobieltjes weer foto's van Anouk te maken. Heel ongemakkelijk! De borobudur was wel indrukwekkend om te zien en vooral als je nagaat hoe oud het allemaal is. Je mocht op bepaalde gedeeltes ook niet gaan zitten of aanraken überhaupt. Er liepen security kerels rond die je daar op wezen. Daarna door naar de prambanan. Daar kreeg ik in het begin wel een sarong. Ik dacht dat de beste man me iets wilde verkopen dus ik zo neee hoef ik niet en wilde doorlopen. Bleek dat ik die sarong om moest doen om m'n benen te bedekken. Whoops sorry, kijk hoe snel je gewend raakt aan dat mensen iets van je willen! De prambanan vond ik ook erg mooi, daar waren helaas wel veel stukken die waren ingestort. Het leek alsof ze daarmee bezig waren om het weer een beetje op te bouwen. Hier was het gelukkig iets minder heftig dat kids met ons op de foto wilde, het was ook wat rustiger. Chill daar kunnen rondlopen en rondkijken in ieder geval. 'S middags terug naar het hostel en we zouden nog een laatste avondmaal hebben met Karin en Luppa maar helaas Karin was ziek. Toen zijn we 's avonds nog wel naar Luppa gegaan om de tour te regelen voor de volgende dagen. Afscheid genomen en hartelijk bedankt voor de leuke tijd die we hebben gehad mede mogelijk gemaakt door die twee toppers!

Dinsdagochtend opstaan om 06 uur! We werden opgepikt en naar het treinstation gebracht. We gingen een treinreis van zo'n 08u tegemoet. Helaas was de treinreis iets minder luxe in vergelijking met de reizen die ik daarvoor had. Het was een drie zits die kaarsrecht zat. We hadden tegenover ons een koppeltje zitten een een vriend van de twee. Dat was btw echt een grote gozer voor een indo. Hij had zat tegenover me en had ook moeite om z'n benen kwijt te kunnen. Tijdens de reis weer gezellig gekletst, veel over de Indonesische cultuur en over de plek waar ze alle drie wonen. De twee jongens werkte beiden op een cruiseschip en waren chef. Daardoor konden ze een beetje Engels, ze hadden nu drie maanden vrij. Wij moesten eruit in Probolingo, zij moesten daarna nog drie uur in de trein. Good luck! We werden opgepikt en werden naar ons hostel gebracht vlakbij mount Bromo. Een Duits koppel voegde zich nog toe aan onze Tour. Poeh die hielden wel erg van kletsen terwijl wij totaal niet in zo'n bui waren! 'S avonds nog wat gegeten en op tijd naar bed gegaan. Want 03uur ging het wekkertje weer!
We gingen voor de zonsopgang bij bromo, een half uurtje omhoog hiken en daar had je een prachtig uitzicht. Of naja na anderhalf uur wachten dan want toen kwam de zon pas op. Oh wat was het koud! Maar het was het waard. Ondertussen was er ook nog een groep Indo's die het gebed gingen opzeggen. Dus daar zaten we dan om 05 uur 's ochtends naast een groep biddende moslims. Naja wel een ervaring om mee te maken zo bovenop die berg. Het uitzicht was echt prachtig, na de zonsopgang gingen we naar bromo zelf toe. En blijkbaar waren we nogal afgezet, we waren naar een viewpoint gegaan waar het blijkbaar gratis was maar wij hadden wel betaald voor entree van het viewpoint van tevoren. Ook naar bromo zouden we met een jeep gebracht worden. Wat bleek we mochten dat stuk gaan lopen ipv met de jeep. Dus een uur langer hiken dan dat ze hadden gezegd. En bovendien betaal je voor zo'n jeep maar die hadden ze niet. Stelletje afzetters! Maarja op zo'n moment kun je er niet veel aan doen als je een chauffeur hebt die nauwelijks Engels spreekt. Dus wij lopen naar bromo, het viel uiteindelijk allemaal reuze mee maar toch je hebt ervoor betaald hè! Bromo was heel mooi, een kratermeer in het midden. Deze was nog actief, dat produceerde af en toe het geluid van een vliegtuig wat opstijgt. Indrukwekkend. Er waren ook mensen die het te zwaar vonden en per paard naar boven gingen. Arme beestjes, zien er allemaal zo zielig uit en vooral met zo'n vette westerse toerist bovenop. Maar okee terug hiken naar het busje, spullen ophalen in het hostel en gaan met die banaan naar mount Ijen. Pff dat duurde toch zo'n 8-10 uur die rit. Gelukkig wel airco in de auto. Ondertussen ook nog een lekker band gehad. Maarja dat is ook niet zo gek als je ziet over wat voor wegen die busjes moeten. Ennnn als toppunt werd ik ook nog ziek, ik had het de hele tijd koud warm koud warm. En dat is raar als het buiten zo'n 35 graden is en dat terwijl ik degene ben die het altijd heet, heet, heet heeft! Aangekomen bij het hostel meteen even gaan slapen, zweette me de pleuris. Toch nog maar even uit bed gegaan om te eten en vervolgens om 20u naar bed gegaan. Want wij moesten weer om 03u op om de sunrise te gaan bekijken. Onder invloed van aspirines de volgende dag doorgekomen. Helaas wel als een slak die berg opgegaan en daardoor was de zon al op toen we bovenkwamen. Maar het was prachtig, een blauw kratermeer in het midden waar de stoom nog vanaf kwam. Gevaarlijk blijkt als je die stoffen inademt, dus daarom kon je beneden maskers huren. Er waren ook mannen aan het werk. Die hakte zwavel beneden bij het meer uit en dat droegen ze dan vervolgens in manden op hun schouders naar boven. Rete zwaar, ongelooflijk! Sommigen hadden eeltplekken op hun schouders van het dragen van de zwavel. Vervolgens weer naar beneden, oeps ons busje had een uur op ons moeten wachten. Wij hadden het boven rustig aan gedaan en naar beneden was ook weer bijna een uur met m'n slakkentempo, dus beneden aangekomen meteen in de auto gesprongen en doorgereden naar de haven. Daar kochten we een ticket voor de bus en de ferry. Blegh en ik was nog steeds ziek, best balen op zo'n moment wil je gewoon even lekker in je eigen bed liggen en kun je niet echt genieten van alles wat je ziet en doet. Maarjaaaa Bali, ons volgende avontuur. Er komt een part two aan, snel hopelijk;)! Ik ga nu lekker naar het strand!

Doeiii xxxx

  • 07 Juni 2016 - 08:10

    Marjo:

    Lieve Sarah,wat leuk om jouw verhalen te lezen.En ook wat je samen met Anouk hebt gedaan.Wat n belevenis in zo'n mooi en groot land!! Anouk is alweer aan t werk en jij nog lekker even genieten. Heel veel plezier nog

  • 07 Juni 2016 - 08:17

    Marjo:

    ....ik mis ook n stuk van mn reactie.......veel plezier nog,geniet van je laatste stukje reis!!! Helaas weer alleen,maar...voor jou geen probleem☺. Meid geniet nog ff en voor later n hele goede terugreis✈.

  • 07 Juni 2016 - 21:12

    Gerda:

    O,o, die Saartje, je schrijft zo beeldend dat het lijkt alsof ik naast je zit. Blij dat je weer beter bent. Tot gauw

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Indo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

07 Juni 2016

Yogja, mount Bromo & Ijen

19 Mei 2016

Even acclimatiseren
Sarah

Actief sinds 18 Mei 2016
Verslag gelezen: 997
Totaal aantal bezoekers 1974

Voorgaande reizen:

18 Mei 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

Landen bezocht: